Spotkanie

Pewnego razu podczas pewnego wieczoru,
Przy filiżance kawy (poprawie humoru),

Spotkały się dwie dusze i porozmawiały,
O wszystkim i o niczym (takie dyrdymały)

Słuchały się wzajemnie pogrążone w ciszy,
Nie przerywały sobie (to ich nie dotyczy),

Było to wszak ich pierwsze - sam na sam spotkanie,
Żadna z nich nie wiedziała (co się później stanie)

Wszakże Pierwsza z nich - synonim słodyczy,
Nie podejrzewała wcale (co w tej drugiej krzyczy)

A druga zaś była tak bardzo szczęśliwa,
Że może tam wspólnie z Tą Pierwszą przebywać.

I chwila za chwilą odkrywać coś więcej,
Zapamiętując Jej oczy, Ten uśmiech To serce!

Czegoż druga dusza mogła pragnąć więcej?
Kiedy tamta chwila trzymała za serce?

Chyba tylko tego by to dusz spotkanie,
Trwało, wciąż i trwało (lecz tak się nie stanie)

Wyruszyły w drogę - prawie nieskończoną,
Przez ów park zielony porą wieczorową,

Szanując siebie wzajem i wtem zrozumiały,
Że może ów świat osobno, jest dla Nich za mały?

autor

kura998

Napisany: 2015-06-23 Dodano: 2015-04-23 00:21:30

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie