Spotkanie
Tak mało jest na świecie niepozornych
ludzi
Wielkiego serca
Czystych myśli
Kroczących prostą drogą
Nie zawsze mamy to szczeście spotkać ich
Aby wspólną chwilą się nacieszyć
Otworzyć swe wnętrze
By lepiej zrozumieć i poznać siebie
Bez falszu
Obłudy
Naiwni jak dzieci
Pragniemy tylko się karmić sobą
Nieśmiało się wznosić do nieba
By poczuć bicie i uścisk serca
Rozpostrzec skrzydła szeroko
I powiedzieć błogo
Już nic więcej nam nie potrzeba.
Komentarze (10)
Ładnie, ale raczej refleksyjnie. Pozdrawiam:)
Ślicznie wyrażone odczucia które potrafią mieć siłę
bycia w sercu które jednak pomimo wszystko
wspomina.Pozdrawiam piękny wiersz.
Pozostać sobą mimo nawałnic i burz.
Przedstawiasz piękne wartości. Warto nad nimi się
zastanowić, bo coraz mniej prawych ludzi.
U mnie podobna tematyka, zapraszam i pozdrawiam.
Ciekawy wiersz:)
Bardzo dziekuje wszystkim za komentarze. Sa bardzo
budujace
Bardzo ciekawy wiersz,
chociaż bardziej refleksyjny
niż romantyczny.
Miłego dnia.
diamenty szansy niewidzialne. pozdrawiam
A to naprawdę piękna sprawa,
gdy biorąc z życia, umiesz dawać!
Pozdrawiam!
Ale jeśli ich spotkamy, życie od nowa pokochamy :)
Trzeba się porządnie zmeczyć aby znaleźć coś ludzkiego
;-)