Spotkanie po śmierci
Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka - uczynił go obrazem własnej wieczności. Księga Mądrości (2,23)
godzina trzecia piękny dzień
słoneczne popołudnie
klucz w zamku przekręciłem
i spojrzałem na podwórze
w niebieskiej sukni do mnie szłaś
radośnie uśmiechnięta
widzisz ja żyję rzekłaś mi
daremna twa udręka
rzuciłem wszystko aby biec
w twych ukryć się ramionach
i gdy już byłem blisko tuż
gdzieś mi się rozpłynęłaś
dziś choć minęło wiele lat
wspominam tamtą chwilę
szczęśliwy żegnam każdy dzień
przecież do ciebie płynę
Komentarze (10)
Bardzo wymownie, pozdrawiam :)
Ładny przekaz...
Pozdrawiam milutko:)
CZYTAM z podobaniem
Ważnym jest żeby wierzyć, że kiedyś spotkamy się z
tymi których kochamy... pozdrawiam serdecznie :)
I tego się trzymajmy!
Pozdrawiam.
Ładnie spuentowany wiersz :)
"Ze wszystkich rzeczy wiecznych - miłość jest tą
która trwa najkrócej." - Molier.
Pozdrawiam Andawa, przejmujący wiersz.
Piękny przekaz. Miłego dnia.
nieśmiertelna miłość
piękny wiersz sercem napisany ... miłość jak ze snu
ujrzałeś ... ona odeszła już... a Ty biegniesz na
spotkanie do niej jeszcze by razem by c z nią tylko
ten czas musi Ci pozwolić ...