Spotkanie z przeznaczeniem
https://www.youtube.com/watch?v=8oVt10Jiv6E
Coraz więcej obok nas pustych miejsc przy
stole,
zapisanych nostalgią pożółkłych
zeszytów;
jak niełatwo odnaleźć zew dawnych
upojeń,
w przelewanych na papier smutkach u
poetów.
Niekochane obrazy w martwych wiszą
ramach,
zakurzone bez wiary czekają nadziei.
Ile natchnień obudzę i w wersy
poskładam,
nim je czas bezpowrotnie w milczeniu
spopieli?
Jakże trudno zapomnieć budzenie się
wiosny,
kiedy ziemia rozkwita oddechem
złaknionym,
łąk utkane kobierce, tonące w
wonnościach,
traw soczystych zapachy, gdy ledwo
skoszona?
Co do worka spakuję, prócz oczu błękitu,
na wędrówkę ostatnią w nieznane
bezbrzeża?
W całowanie młodzieńcze po kresy
przedświtów,
jakże sercu staremu jest trudno uwierzyć.
Komentarze (113)
Piękny..bardzo***
Pozdrawiam Arku:)**
Piękny wiersz, z wielką przyjemnością przecztałem :)y
I tu, Arku, koniec tego, co mogłam...
Chciałabym, byś nieskończenia zmawiał się na
napisanie, zaczarowywał przeznaczenie.
Zostawiam Ci kawę, moją dopijam, bo przecież musiałam
wziąć coś na drogę.
Z pamięcią... po lepsze.
zaglądałem myślałem
przepiękny wiersz...a gwara wszędzie jest inna nawet
na Podhalu różni się w poszczególnych miejscowościach
różnymi słowami...pozdrawiam....
dziękuję Wszystkim za czytanie i komentarze. miłego
dnia :)
dziękuję Osso za komentarz i uwagi
- za wyjątkiem - wiersz to 13-ka ze sr. 7/6
"z wyjątkiem" byłoby bardziej bardziej purystycznie
poprawne, ale kto poecie zabroni korzystać z giętkości
języka?
- bezbrzeże - jako neologizm to coś nieokreślonego. po
co więc tę nieokreśloność stosować w liczbie mnogiej?
ale, żeby nie było, że jestem uparty jak kozioł, i nie
biorę komentarzy pod uwagę, zmienię wg. Twojej
sugestii.
pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Arku,
Piękny i nostalgiczny wiersz, z równie ciekawą
muzyczną oprawą. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję, że
wpadasz:)
Arku, mam 3 drobne uwagi warsztatowe; wers 8:
„...z wyjątkiem pachnących od wierszy spopieli?...”
wers 14:
„...na drogę ku ostatnim, nieznanym bezbrzeżom?...”
Poza tym tekst jest ładnie, chociaż z lekka archaiczne
wyornamentowany. Co do tematu i treści, to podpisuję
się pod wypowiedziami, poprzedzającymi moją.
Pozdrawiam serdecznie. :)
Przecudna nostalgia i tęsknota za minionym
czasem.Takie już jest nasze życie ,że przemija
niepostrzeżenie i sercu trudno uwierzyć,że
już.Pozdrawiam serdecznie z wielkim podobaniem.:)
Dzięki za wizytę, pozdrawiam ciepło
To prawda, każdy w pewnym momencie myśli o tym, co za
nim..co przed nim...trzeba się pogodzić z
przemijaniem, nie ma rady...piękne wersy:)
Takie to prawo przemijania...trzeba żyć chwilą :)
Pozdrawiam, dziękuję za odwiedziny)
Świetne wersy:)))
Też kiedyś nurtowała mnie ta myśl która znalazła
odzwierciedlenie w moim krótkim wierszyku: "Gdy
odejdziemy". Wszyscy ulegamy presji czasu i refleksjom
o przemijaniu.
Bardzo dobrze czyta się Twój wiersz, pełna liryzmu
nostalgia.
Pozdrawiam serdecznie:)