Spotkanie z przeznaczeniem
https://www.youtube.com/watch?v=8oVt10Jiv6E
Coraz więcej obok nas pustych miejsc przy
stole,
zapisanych nostalgią pożółkłych
zeszytów;
jak niełatwo odnaleźć zew dawnych
upojeń,
w przelewanych na papier smutkach u
poetów.
Niekochane obrazy w martwych wiszą
ramach,
zakurzone bez wiary czekają nadziei.
Ile natchnień obudzę i w wersy
poskładam,
nim je czas bezpowrotnie w milczeniu
spopieli?
Jakże trudno zapomnieć budzenie się
wiosny,
kiedy ziemia rozkwita oddechem
złaknionym,
łąk utkane kobierce, tonące w
wonnościach,
traw soczystych zapachy, gdy ledwo
skoszona?
Co do worka spakuję, prócz oczu błękitu,
na wędrówkę ostatnią w nieznane
bezbrzeża?
W całowanie młodzieńcze po kresy
przedświtów,
jakże sercu staremu jest trudno uwierzyć.
Komentarze (113)
Piękny i wzruszający wiersz
aż trudno uwierzyć...
Miłego wieczoru Arku:)
Wzruszajaco pieknie.
Pozdrawiam:)
Chodziłem na Wszystkich Świętych po cmentarzu w moim
mieście gdzie przeżyłem 85% mego życia. Mijałem groby
moich kolegów, koleżanek, znajomych. Na 50 ostatnio
zmarłych 40 osób młodszych ode mnie. Spoglądałem na
odwiedzających cmentarz, prawie nikogo nie znam. Chyba
starość zaczyna pukać do drzwi...
Życie przeleciało nie wiadomo kiedy. Ale dopóty zabawa
trwa cieszmy się nim ile się da...
Fajny, melancholijny ten Twój dzisiejszy wiersz o
życiu...
Pozdrawiam. Miłego wieczoru...;))
Jestem...ale ja na tak Arku...miło mi za odwiedziny...
pozdrawiam serdecznie
Są wiersze, które chciałoby się czytać bez końca. Ten
takim jest.
Miłego wieczoru Arku:)
Piękny wiersz wzruszający Pozdrawiam Arku Serdecznie
Podoba mi się ten wiersz o przemijaniu, tęsknocie za
młodością. Melancholia, nostalgia - Poezja!
Pozdrawiam Arku, miłego wieczoru :)
al-bo - gdyby to był wiersz biały, bez akcentacji i
rytmiki - zdecydowanie tak.
dzięki WSZYSTKIM za czytanie :)
podoba sie,
/w martwych wisza ramach/
- wisza w martwych ramach -
czytam sobie,
pozdrawiam:)
Tak mnie wiersz zauroczył, że mogę tylko napisać..
wspaniale pokazałeś
jak umyka życie a młodości cudowne chwile odstają
coraz dalej..i dalej.. a tak żal..że..
Pozdrawiam serdecznie..
Piękna, bardzo piękna refleksja. Czytam i wzdycham.
Myślę,że wiele mamy do powiedzenia na ten temat.
Pozdrawiam Arku.
Podpisuję się pod komentarzem Tadeusza.
Pozdrawiam, Arku:-)
Przy takich wierszach nie wiadomo co napisać, bo
pisać, że piękny wiersz to nie oddaje istoty.
Wzruszyłam się i te wspomnienia młodzieńcze robią
wrażenie.
pozdrawiam :):):)
dziękuję za dobre słowo:
Tadeuszu, Aniu, Danusiu, Jolu.
mam tatę w bardzo ciężkim stanie.
stąd ta nostalgia.
pozdrawiam :0