Spotkanie ze śmiercią

By humorek się poprawił ;p

Było to w wieczór styczniowy,
Bardzo ciepły choć zimowy,
Gdy już pod kocem leżałem
Z wrażenia aż oniemiałem.

W kącie pokoju siedziała śmierć
Nie taka zwykła, lecz śmierci ćwierć.
Gdy mnie zobaczyła
Takimi słowy mnie uraczyła:

-Miał być brat jestem ja,
Nie ominie cię zguba Twa.
Choć brat chory to ty zginiesz
Choćbyś chciał to się nie wywiniesz.

-Może herbaty , może mleka?
-I tak wiesz co cię czeka.
-Może ciasteczko, herbatnika?
-Ciach i dusza twa umyka.

Stracha miałem naprawdę niezłego
Gdy stało się coś niezwykłego
Bo przede mną nie z tej ziemi
Wyrósł anioł jak z podziemi.

Naraz rzecze, naraz gada
-Wiem, że byłaś z tego rada,
Iż to jego zguba idzie
Jednak nie powiedzie to ci się.

Zaś po chwili jak w ukropie
Śmierć stanęła na swej stopie
I pięści szykować poczęła
Jak się nie zamachnęła...

No a anioł z tego rady
Jakby dawno szukał zwady
Razy śmierci wymierzając
I na chwilę nie przestając.

Patrzy a tu zamiast śmierci
A dokładniej śmierci ćwierci
Kostur został, siana strzecha
I aniołek się uśmiecha.

Chwilę poźniej rozłożywszy
Skrzydła i wzleciwszy
Rzekł spokojnie i rzeczowo
Lepiej żyj spokojnie
Byś mogł umrzeć kolorowo.

autor

marco1105

Napisany: 2007-01-09 Dodano: 2007-01-25 16:00:11

Ten wiersz przeczytano 635 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie