Spotkanie ze śmiercią

sonet angielski (szekspirowski)

O ty, co mnie chciałaś przeciągnąć w swą stronę,
dać mi swoje berło i koronę włożyć,
poczekaj więc jeszcze, nie wezmę cię w dłonie,
nie spieszno umierać, nie chcę dziś odchodzić.

Przecież bujne sady całe w kwiatach toną,
melodię tak piękną pszczoły grają wokół,
nie mogę i nie chcę tańczyć dzisiaj z tobą,
spójrz w niebo, jak pięknie szybuje tam sokół.

Zobacz ile pragnień drzemie w ciele moim,
to nic, że tak blisko do mnie się tuliłaś,
nie będę twym żerem, chcę być teraz ogniem,
co serca rozpala, jeszcześ mi nie miła.

Zobacz, ile życia we mnie się kołacze,
i choć serce śpiewa, dusza czasem płacze.

autor

Remi S

Napisany: 2016-08-27 Dodano: 2017-09-28 00:05:07

Ten wiersz przeczytano 3239 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Sonet Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie