Spowiedź
Tak ciągnie mnie do nicości
By się nią móc pysznić
Tak ciągnie mnie do nieba
By móc Bogiem być
Tak ciągnie mnie do Niej
By móc odejść po latach
Tak ciągnie mnie do stołu
By móc nie zjeść zupy
Tak ciągnie mnie do ludzi
By samotnym być
Pokusa istnienia
Jedyna której się poddałem
Komentarze (7)
Ciekawy wiersz,pozdrawiam.
przeczytałam z dużym zainteresowaniem, +
hm...przeczytałam i stwierdzam że wiersz jest bardzo
ciekawyyy :)) pozdr.
Najbardziej w wierszu ujmuje mnie przekornosc,do stolu
by NIE zjesc zupy,czuc w tym taka wladze,bardzo
pomyslowo i koncowka? bardzo silna,podoba mi sie.
wiersz bardzo dobry +
Doprawdy ciekawy - przypadł mi do gustu.
Wymowny wiersz i bardzo.. przewrotny. Pozdrawiam
serdecznie, +