Spowiedź

........

więcej grzechów nie pamiętam … niczego nie żałuję….



Zabiłam go jego własną dumą udając przyjaciela strapionych, on najpierw oddał mi serce potem duszę… drogo mnie to kosztowało… mnóstwo wyrzeczeń i udawanych namiętności…

Pchnęłem ją w przepaść…. z uśmiechem na ustach pokazując drogowskaz do lepszego życia… Głupia naiwna ludzka dobroć…

Okradłam go z marzeń….a on gdy uciekałam powiedział tylko ciche dziękuję..



więcej grzechów nie pamiętam… niczego nie żałuję….

autor

roztargniona-poetka

Dodano: 2007-09-28 16:29:28

Ten wiersz przeczytano 420 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie