Spowiedź Klauna
inteligentnie brak mi słów
to dlaczego jestem spokojny?
zamiatam w mysłach najdrobniejszy kruch.
kruch miłości oraz wojny
przeraża wszystko wokół mnie
ten spokój i ten marazm
tak chętnie nicości pozbawię się
wygonię najpierw sarkazm
popatrzcie na mnie z litujcie się
wyroku nie wydajcie
przed sobą macie klauna już
na baczność mnie witajcie.
autor
Bogdan Lynowski
Dodano: 2013-03-06 19:39:44
Ten wiersz przeczytano 789 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Samotność jest smutna i głucha, ale bywa gorzej gdy
warczy jakaś suka. Samcom się z odległości wydaje, że
gdzieś tam, u innej, zapachnie rajem.
Z "kruchem" niby się wyjaśniło,ale to nadal tkwi w tym
wierszydle i zaśmieca go dodatkowo. I jeszcze to "z
litujcie".
"inteligentnie brak mi słów" :))
Kruch=okruch
Czy kruch to okruch? Witaj :)
Witam klowna z uśmiechem na twarzy.
kruch* nie znam takiego zwrotu w słowniku polskim,
dziwnie brzmi:(
Wiersz podoba mi się i to bardzo.
Pozdrawiam:)
Witam . Zakończenie jest ładne. Cały wiersz jest
ładny. Dobranoc