Spowiedź pogrążonej

To co tutaj zostanie powiedziane dotyczy tylko i wyłącznie mnie. Nie biorę odpowiedzialności za przypadkowe podobieństwa i odczucia innych.

Nigdy nie wierz poecie,
Gdyż cygańskie to dziecię,
Dla wiersza skłamać może-
Wybacz mu to Panie Boże.

Co bardziej renomowani poeci na beju poruszają temat przydatności do uczestnictwa w zbiorowym szaleństwie , jakim jest pisanie wierszem. Istnieje chyba jakaś substancja w mózgu, która powoduje, że człowiek zaczyna „rymowć”, zamiast mówić jak inni, prozą. Podobnie jest z miłością . Ciekawe, że nawet w tłumie wyszukają się ludzie dotknięci taką przypadłością.

Jestem osobą bardzo wrażliwą na słowo pisane i biorę sobie do serca wszelakie przesłanie kierowane do tej naszej mikro- społeczności, jako że tutaj piszę, a raczej staram się pisać.
W związku z powyższym dokonałam rachunku sumienia i doszłam do ponurych wniosków.

Wpadłam w trans pisania potoczystych wierszy z ubożuchnymi rymami i nie potrafię nad tym zapanować, chyba zmierzam w stronę Częstochowy. Wiersze powinny poruszać istotne tematy, ważne, a piszący powinien stosować różnorodne formy wiersza, aby nie popaść w rutynę. A ja co- posuwiście , uroczyście , szablonowo...

Piszę teraz jako donna lukrecja, gdyż pierwszy nick oblepił mnie tak mroczną problematyką, że zostawiłam go, aby zedrzeć z siebie sukienkę rozżalenia. Trochę pomogło.

Pewien mój znajomy kiedyś nie chciał ujawnić swojej przynależności do beja. Zrozumiałam go teraz w pełni i tą drogą chcę mu wyrazić szacunek- ja też zaczynam być zażenowana tym, co piszę, a może raczej jak piszę. Swoją drogą, nie chcąc być zakłamana, muszę powiedzieć, że ja swoje wiersze lubię, mimo że je krytykuję. Poprosiłam kiedyś kogoś o korektę swojego wiersza. Mimo, że ten ktoś się starał, ja dostałam ataku gorączki, gdyż znieść nie mogłam poprawek i chyba nie byłam miła w podziękowaniach.

Uderzając się w piersi muszę powiedzieć, że najchętniej czytam wiersze wybranych(nie znaczy to , że tylko z Top listy, wybranych to wybranych) i im poświęcam nieco uwagi na gruncie towarzyskich kontaktów, jakim w gruncie rzeczy jest bej. Męczą mnie powiązania ze zbyt wielu osobami, co tutaj jest grzechem głównym o ile chodzi o popularność. W związku z powyższym mam propozycję:

a gdyby tak pisać wiersze dla wierszy nie podając nicków, oceniana byłaby wtedy wartość wiersza.

Wiem, że to jest niemożliwe do realizacji, ale proponuję to z tego prostego powodu, że nie mogę pojąć, dlaczego moje niektóre wiersze dostają punkty, a inne nie, mimo że w mojej ocenie są lepsze.

Umiera już donna lukrecja i oczyściwszy serce i duszę, dziękuje za uczestnictwo w ostatniej drodze wierszem pisanej. Przeprasza za winy popełnione i nie popełnione, które też mogą być grzechem zaniedbania.

Konającym nawet nie wypada dawać głosów,
zatem uprasza się życzliwych o oddanie głosu na swój wiersz, który jest na pewno tego wart,
a donnie złożyć kondolencje na piśmie(tylko nie w poczcie, nie działa).


Ukłony donna lukrecja

Amicus certus in re incerta cernitur. (Pewnego przyjaciela poznaje się w niepewnej sytuacji.) , ale ja wszystkie przyjaźnie zatraciłam.

autor

donna lukrecja

Napisany: 2006-08-29 Dodano: 2006-08-29 10:18:03

Ten wiersz przeczytano 934 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie