Spragniona Ciebie

Jesteś w jesiennym szeleście
Tańczących drzew pożółkłych ze starości
W każdym porannym uśmiechu słonca
W każdej najmniejszej radości

Wkradłeś się w serce ukradkiem
I nawet nie wiedzieć czemu
Wskrzesiłeś umarłą dusze
Kazałeś bić sercu mojemu

I byłeś tu jesień i zimę
I kilka cieplejszych dni wiosny
By zniknąć któregoś wieczoru
Porzucić mój żywot rozkoszny

Zabrałeś ze sobą wiosnę
Rozkwitłą w duszy zranionej
I czynisz codziennie zimę
Z jesieni Cebie spragnionej

autor

nicolle

Napisany: 2006-10-29 Dodano: 2006-10-30 10:39:47

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie