Spróbuję raz jeszcze

Nie potrafię już pisać co czuję
jak okrutne życie mnie oszukało
jak bez sensu ciągle się snuję
i jak długo me serce płakało.

Rozpacz wtargnęła w mą duszę
zabiera mi resztki mojej radości
ale kiedyś niebo i ziemię poruszę
bo nie potrafię żyć bez godności.

Wiem, że gdzieś jesteś i czekasz
i niebiosa wyścielasz gwiazdami
nie wiem tylko jak długo poczekasz
jak długo będziesz stał pod bramami?

Unoszę się w powietrzu jak mewa
i nie wiem gdzie mam się kierować
może przysiądę na koronie drzewa
i zacznę raz jeszcze swe życie malować.

Uchwycę w nim wszystko
co piękne i dobre
co kocham i zawsze mieć pragnę
nie namaluję tego, co jest ulotne
i wtedy spokojnie zasnę...

wiem, że jesteś i czekasz...

autor

martka28

Dodano: 2006-11-13 00:12:28

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie