Srebrna krew

W chmurnych czasach ponad czasem,
Żyje miłość z moich snów,
Coraz zimniej w górze, w tym hałasie,
Biała zima lepi mróz,

Smutne anioły walczące o swoją niebieskość,
Śnieg zawitał w twoje głowy,
Czarne meble gryzą krzesło,
Znów słyszymy skowyt sowy,

Jest kraina o spełnionym srebrnym pyle,
Powtarzany schemat grzbietów całych gór,
Jest roślina, co w złoto chlapie tyle,
Że z aniołów robi grząski wiór,

Moim ciepłym sekretem się nie podzielę,
Nie namawiajcie mnie, bo zacznę się drzeć,
Zadziornie chwalić się w wasze pyski ośmielę,
A z pychoty iskrzy w mojej gębie srebrna krew,

Idiotyczny dzień przechwałek,
Już czas zamykać moje drzwi,
Wybaczcie sobie, to przecież to ja to chciałem,
Zostać swoim Bogiem srebrnej krwi.

autor

Widzialny tylko słowami

Napisany: 2007-01-22 Dodano: 2007-01-22 23:07:12

Ten wiersz przeczytano 575 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie