Srebrne oko i Tremo
... dziecko, co wozem leci, Powiadając: "O! Dąb Ucieka!... w lasu głąb..." - Gdy dąb stoi, wóz z sobą unosi dzieci. C.N.
1 (Srebrne oko)
Czarnoskłon; we tle jakiś glob
Jak błękit i trochę waty;
Niechaj wariat dalej powie...
- Właśnie to widzę w głowie;
Jed'nie Aulji się dowie:
Ona z tej co ja szaty;
Mam trzecie oko - srebrny glob.
- Patrz! Oomre - złoty pająk
Poświatuje tam, za oknem...
- Widzę Aulji kochana
Że świat to... fatamorgana
Widzieć - taka mi moc dana.
- Mocniej patrz: na uczuć pałąk
Co gnie serca tak pochopne.
- Widzę feeryczny błękit
Morza, lądy, chmury - tyle.
Człowiek z tej wysokości
Niewidzialny gdy się złości
Niew'dzialny też w miłości
Niew'dzialny w ziemskim pyle
Człowiek mały, czy świat wielki?
- Piękny pająku złocony
Z-suń się na nitce niżej...
- Powiem takie oto słowa:
Lepiej bądź jak biedna wdowa;
Pewne Oko się nie schowa
Nigdy. Jestem już zmęczony.
-, - My niewidzialni tam wyżej...
-, - Haha, ha-ha-ha, haha!
2 (Tremo)
Krwawoskłon; słońce wblaskuje
Miedzianym światłem przez okna;
Niech Aulji dalej powie...
- Łatwiejszym jest w połowie
Na świat spojrzeć, o bogowie!
Niż na siebie - rzecz okropna;
Pycha dobrze się maskuje.
- Spójrz na siebie spoza siebie:
Nad-wyraz trudne zadanie.
- Dostałam kiedyś zwierciadło
Które ściska jak imadło
Co w serce się zapadło
Nie odbicie tylko siebie
Oglądasz w prawdy-stanie.
- Czarodziejskie tremo świeci
Jeżeli pochłania miłość - -
- Widząc zaś gniew, czernią płonie - -
Lękam się, przeto za dłonie
Chodźmy na tą ceremonię.
- Chodźmy zobaczyć zawiłość;
Przed tym tremo my jak dzieci.
- Patrz! powietrze rozzłocone
Chociaż słońce pod zachodem.
To w tremo nasze dusze
Złocą się jak ureusze;
Miłość chcę wlać w kartusze - -
- Niech to imię wysławione
Świat oblecze swym pochodem.
- Lustereczko powiedz przecie...
Oomre, wiesz? że żartuję...
- Kochana Aulji, tak wiem!
-, - Haha, ha-ha-ha, haha!
-------
ps. własne oczy to niejedyny punkt widzenia; o tym traktuje ten wiersz
Komentarze (3)
dziękuję. Chociaż jedna osoba doceniła ten wiersz, a
poświęciłem jemu tyle pracy... miesiąc prawie
dziękuję. Chociaż jedna osoba doceniła ten wiersz, a
poświęciłem jemu tyle pracy... miesiąc prawie
Wiersz FANTASTYCZNY!We dwoje latwiej zobaczyc
wszystkie cuda swiata.Pozdrawiam
serdecznie.++++