Srebrny deszcz
"Bo deszcz daje życie!"
I lecą te krople srebrzyste,
Ciężkie, lecz jak delikatne!
Niech tylko tak zetknie się kropla
Z ręką mą, drzewem, lub kwiatkiem...
Od razu się w tysiąc rozpryśnie
Drobnych kropelek, co skaczą.
I każda swym srebrem błyśnie;
Niech się wydaje, że płaczą!
Lecą wciąż z nieba ołowiu,
Jakby ten ołów sie żalił.
I lecieć tak będą do ziemi,
By grunt się od słońca nie spalił.
Jeśli nie umiesz tych kropel
Obdarzyć w pełni szacunkiem,
Nie masz pojęcia, że deszcz ten
Prawdziwym jest podarunkiem!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.