Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

W srebrzystym pyle...

Z oddali słychać złote dzwoneczki,
Wygrywające muzykę.
Mijając gwiazdy, na wielkich saniach,
Mikołaj mknie z pomocnikiem.

Ma ośnieżoną, wełnianą czapę,
Nos ma czerwony od mrozu.
Tysiące gwiazdek srebrnego pyłu,
Sypie się z jego wozu.

Z uśmiechem zerka na wór prezentów,
Tyle miał do zrobienia.
Sporo w tym roku dziecięcych marzeń,
Oczekujących spełnienia.

Ostro hamuje, aż renifery
Ryją śnieg kopytami.
Daje im siana,a sam wyciąga,
Wielki wór z prezentami.

Wciska przez komin swój gruby brzuszek,
Kładzie spełnione marzenia.
Magicznym pyłem sypie na śpiące
Dzieci - na do widzenia.

Pomyka dalej, a pył srebrzysty
Na dachy domów leci.
I patrzy z góry na swe pociechy,
Na śniące o nim dzieci.

autor

aśka

Dodano: 2005-12-04 00:59:57
Ten wiersz przeczytano 700 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »