Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

O sroczce co się sobą zachwycała

Jestem odważna przecież to widać
Nad wyraz poważna i mądra wspaniała
Mój krok aparycja powinny się przydać
W ocenie cudu jakim ja cała

I wszystko rozumiem i wszystko podpowiem
Na wszystko receptę mam jeśli ktoś spyta
A czemu ja sama przykładem nie świecę
To skromność ogromna i wcale nie kryta

I tak w lustereczku przegląda się sroczka
Piórka podziwia swój dzióbek nadstawia
Jaka ja piękna jak śliczne mam oczka
A głos jaki cudny i jak się wysławiam

I tak wiosnę całą jesień i lato
Zamiast swe gniazdo wić pośród krzewiny
Sroczka uwagi nie zwraca na to
Zajęta strojeniem kolejnej miny

I zima przyszła i śnieg z nieba leci
A sroczka próżnością wciąż kierowana
Mogła nareszcie być sobą me dzieci
Figurą wielkiego białego bałwana


autor

Prism

Dodano: 2017-09-10 00:02:17
Ten wiersz przeczytano 723 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Obyczaje
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (4)

AMOR1988 AMOR1988

Świetna, jakże wesoła bajeczka :)

BordoBlues BordoBlues

Twoje dzieci dziękują za bajeczkę
i pozdrawiają :)

anna anna

fajna przestroga dla dzieci.

ewaes ewaes

Samochwala w kącie stała, tu przed lustrem :)
Podoba mi się bardzo

Miłego dnia :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »