stąd

mojemu bratu Jackowi

jestem stąd
gdzie zboża płowe
na noc kładą ciężką głowę
stąd
gdzie ufnie szumią liście
dzień witając uroczyście
gdzie się niebo z ziemią splata
dobro z pięknem sił dodaje
gdzie majętność mego brata
dom rodziny jakby z bajek

jestem stąd
skąd wszystkie drogi
biorą prapoczątek tchnienia
stąd
skąd mnie poniosły nogi
w świat szeroki i w marzenia
skąd niełatwe było wyjście
za plecami mając tyle
skąd młodości ciężkie kiście
obsiadały wciąż motyle

jestem stąd
choć byłam pewna
że nie wrócę do przeszłości
stąd
choć dziś już innym wierna
ideałom i słabościom
choć nie wszystko tu rozumiem
nie dostrzegam i nie wspieram
choć rozpoznać już nie umiem
lecz to miejsce znów wybieram

jestem stąd
i zawsze będę
pielęgnować myśl o źródle
stąd
skąd wszystko zawsze pewne
wyraziste i nietrudne
gdzie przyjmują mnie z radością
i podają rękę chętnie
choć nie mierzą się z miłością
której kiedyś serce pęknie

autor

annapelka1

Napisany: 2017-08-08 Dodano: 2017-08-08 08:13:25

Ten wiersz przeczytano 751 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie