Stąd do wieczności (cz.1)

Doskonale pamiętam wieczory przy wódce
kiedyśmy nazywali to co nienazwane..
Odeszłaś. Ja do Ciebie dołączę już wkrótce
i we wspólną świadomość wejść mi będzie dane.

Wprowadzisz moją duszę w tę istotę bytu.
Będziemy nektar spijać z mądrości kosmosu.
Potem sprawdzonym wzorem ziemskich mistrzów rytu
poznawać sens istnienia na niciach wrzech-losu.

Stąpając po niebiańsko-kwiecistej rabacie
gdzie muzyka upaja i światłość rozbłyska,
ujrzymy utracone z pamięci postacie
i wspólnie rozpalimy miłości ogniska.

A kiedy przyjdzie stanąć w genetycznej stacji
i wybrać własną przyszłość odwiecznym przykazem.
Znajdziemy taką drogę ludzkiej inkarnacji
by znowu ramię w ramię iść przez życie razem.......

24.03.2006 Paweł knobloch

autor

Paweł Knobloch

Napisany: 2006-03-24 Dodano: 2006-03-25 09:17:55

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie