STADO
Dedykacji nie napiszę więc wymyślcie ją sami chociaż jak się zastanowić to właśnie ją mamy.
Tworzymy wierszyki
śmiało bawiąc się słowem
I tak toczy się jajowate
życia koło za kołem
Lecz czy z tego wynika
Jakiś morał zasadny ?
Jest w tym coś cudownego
Czy to zwykły pęd stadny ?
Powiem krótko
bez urazy
pomimo poezji
jesteśmy wciąż szarzy.
I durni i biedni
Jeśli górną napisałem pomimo niechęci to pewnie ta dolna snu wam z powiek nie spędzi. Więc pomyślcie kochani o tym co u góry, a jeśli wam się nie chce to dołączcie do żuli.
autor
Rafiuli
Dodano: 2010-03-01 02:49:01
Ten wiersz przeczytano 836 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Nie wiem czy to pęd stadny, czy to coś, co nam
nakazuje... ale dobrze jest pisać... A jeszcze lepiej
robić to z uśmiechem :) Serdeczności
Przez grzeczność nie zaprzeczam mhmmmmmmmm śmiem tylko
skromnie powiedzieć że człowiek uczy się przez całe
życie i tak głupcem umiera...Pozdrawiam
serdecznie...p.s. Dziękuję za wspaniały
komentarz...nie ukrywam że jestem pod jego wrażeniem:)
To pięknie, ze można coś stworzyć, a ktoś
ocenia że to jest dobre.
Jest nas całe zgromadzenie, młośników
pięknego słowa, już czujemy się bliscy
sobie. pozdrawiam.
Dobrze , że człowiek jest stadny, a poezja to
dobrowolny wybór piękny A co z tego ma, każdy odpowie
sobie sam:)
Poezja także nadaje kolorów..ot, choćby szary :)..W
jednym popieram..nie tworzyć na siłę, aby codziennie
ten jeden dodać..Jak się uda, to się uda..Raz na
tydzień - mniej czytania :).. M.