stany hodowlane

Uff, to tak można o Bożym Narodzeniu? Nietuzinkowo,
ale przyznaję, że bardzo lubię twoje spojrzenie na
świat

Szczera ch, pewnie żyje w czasach zabobonów :) a Ty
dzisiaj. Podoba się Pozdrawiam

Ciekawy wiersz,pozdrawiam serdecznie

Nic dwa razy? Pewna jesteś? A błędy? Co powiesz na
błędy? :) Te popełniamy znacznie częściej niż dwa razy
:P Buziaki:)

Nie wiem dlaczego pamiętam Twoje starsze wiersze; może
dlatego, że wiąże mnie z nimi pewien etap w moim życiu
- etap, który nie wróci, nie powtórzy się. Nic dwa
razy się nie zdarza i nie zdarzy.

Chyba dobrze jest czytać wiersz jak Twój, napisany z
talentem.

Bardzo dobry wiersz.

Chociaż nie lubię wierszy w tym klimacie ten sprawił,
że chyba zmienię zdanie. Jest wyjątkowej urody,
pozdrawiam świątecznie paaa

al-bo, mieć za czytelnika taką osobę jak Ty, to
prawdziwa przyjemność. Bardzo Ci dziękuję, że zawsze
znajdujesz czas i chęci na wyczerpujący komentarz oraz
wnikliwą analizę. Jeszcze raz: ogromne dzięki!

WWB - wspaniałe, przedświąteczne wyznanie miłości, za
które dziękuję :)

cii_sza, dziękuję za wszystkie Twoje ciepłe,
przychylne słowa. Tak, publikuję też na innych
portalach. Serdecznie pozdrawiam.

BILBO - zgadza się, wiem to od dawna, ale nie potrafię
posklejać. Dzięki, że czuwasz.

Pani Celino, kalokieri, Ewo, Mirabello, krzemanko,
Panie Tadeuszu - dziękuję i Wesołych Świąt.

stany hodowlane - jak stawy hodowlane, pasują do den w
puencie, zresztą wszystko pasuje, słowo za słowem,
wers za wersem się zazębia,

peelka wyhodowała w sobie stan obojętności do
wszystkich pór roku, do świąt, do życia po stracie
najbliższej osoby, mężczyzny, którego zadaniem jest
posadzenie drzewa, wybudowanie domu, spłodzenie
syna...

/nawet gwiazdka z nieba

złośliwie oświetla pusty obok talerz. nie potrafię
odnieść, a siebie najbardziej do sensu Wigilii/ to
najbardziej chyba wymowne, /nie potrafię odnieść
talerza/,

jestem pod wrażeniem Twojego pisania, talentu,
przekazywania emocji; ten wiersz zapamiętam na
pewno... przesmutny, przepiękny;)

życzę, żeby peelka odbiła się od któregoś dna, wierzę
w to;)

"Penkła" od połowy trzecia rytmicznie - czytaj całość
podczas pisania.

Tak. To jest na pewno współczesna poezja.
Tylko podpatrywać, brać przykład... i podziwiam:)
Ciekawa jestem czy publikujesz jeszcze gdzieś indziej,
bo jesli nie, to msz jest to Konieczne!

Twoja poezja niezmiennie
mnie urzeka, szczególnie
dojrzałością tekstów.
Pozdrawiam:}

Poruszający tekst. Miłego wieczoru.

ooooo,wreszcie cos z klimatu , ktore lubie , pieknie