Stany skupienia

dobrze by było zarażać się radością :) mówi się że
uśmiech bywa zaraźliwy
dziękuję Margot -pozdrawiam serdecznie

Samotność...to też stan umysłu...A jakby tak na
przekòr doświadczeniom
zacząć odczuwać w sobie radość :) Pozdrawiam ciepło.

można być wśród ludzi i czuć się samotnym -dziękuje i
pozdrawiam :)

"samotność (...) przychodzi od środka"
Jeśli tak, to dwoje samotnych wciąż będą samotni,
nawet jeśli będą razem. To smutne, ale może da się to
przełamać. Nie dajmy się depresji i lękom. Pozdrawiam.

miło mi dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

Witaj.
E tam, niepotrzebny nikomu, jesteś potrzebny sobie, i
to jest ważne.
Wiersz zatrzymał przekazem.
Pozdrawiam.:)

Najsmutniejsza w tym wszystkim jest personifikacja
samotności, nadawanie jej konkretnego kształtu, aż
niemal w zupełności zastąpi towarzystwo. Choć mało co
konkuruje z tak żyzną dla sztuki ziemią.

dziękuję TOM.ash:)pozdrawiam

Dobry wiersz, refleksje zostawie sobie, pozdrawiam

dziękuję Zielona Dana -pozdrawiam :)

Bardzo smutno :(
Na szczęście samotność to najczęściej stan
przejściowy.

miło mi dziękuje i pozdrawiam :)

Istotnie tak jest :)

Trafna refleksja. :)))

- wiersz bierze za serce...