Stąpać bosymi stopami

Stąpać bosymi stopami
Po tafli kurzu szufladkowego
w zamierzchłe rupiecie
Stąpać bezboleśnie nad głowami
Ludzi uwieńczonych wspomnieniami

I te okienko na końcu drewnianej podstawy
I ja pełna daru już wylanego

Stąpając z uśmiechem kwitnącym w ciemniejsze
tunele szarości
Tu szmaty,
Tu zaśniedziała porcelana
Tu kufer niedomknięty
A tu chmara robali
Rozrzucone w kącie zaniedbane
zdjęcia zwilgotniałe…
To tu wszystko pozostanie
Bo tak to jest stąpać bosymi stopami….

autor

ewix

Napisany: 2006-02-27 Dodano: 2006-12-05 23:19:34

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie