Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Stara brzoza

Dla przedstawicieli "Greenpeace" za ich bezkompromisową walkę o przetrwanie natury.

Dwie brzozy przed oknem, latami tu stały,
swe dzieje wieloletnie, wierszami pisały.
Została tylko jedna, z liści ją odarli,
tą ławką emerycką, już damę podparli.

Osłania tu siedzących od wiatru i słońca,
wysłuchuje tych żali, przez rok tak bez końca.
Aż brzoza ze starości do cna osiwiała,
i razem z tymi ludźmi, będzie tu siadała.

Stara jestem jak Oni, wspólne mamy tematy,
liście łzy przepuszczają na Wasze kabaty.
Uciekacie do domu, tam z cicha płaczecie,
ja za Was tu się martwię czy tutaj będziecie.

Aż kiedyś przyszedł tu drwal i ściął starą brzozę,
znamiona tego czasu, śpi w kłodach nieboże.
Została stara ławka, lecz już teraz głucha,
siadają na pniach brzozy, niech nadal nas słucha.

"Pozwalając na pojawienie się człowieka, natura popełniła więcej niż błąd, zamach na samą siebie" - Emil Cioran.

autor

anula-2

Dodano: 2017-06-04 07:06:58
Ten wiersz przeczytano 1730 razy
Oddanych głosów: 43
Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Smutny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (48)

anula-2 anula-2

Za smutek Cię lubię,
czuję się na luzie.

Mistrzyni zawsze daje luz.

Zosiak Zosiak

Smutne to.

anula-2 anula-2

Asiu nasłuchała się ludzkich przypadłości/czytaj:
plotek/ i nie wytrzymała. Jakby chciała powiedzieć - u
nas w naturze tego nie ma!

Miłego weekendu Asiu.

anula-2 anula-2

Dwie następne młodziutkie, brzozy wystrzeliły w niebo,

następne pokolenia, jak dawniej, na ławkach znów
siedzą.

Pozdrawiam Krzysiu.

sisy89 sisy89

Przejmujące bardzo. Brzoza poznała wiele tajemnic i
smutków, a tu taki los...
Pozdrawiam serdecznie :)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Witaj Grzesiu
Kiedyś i my, jak ta brzoza, choć po nas tylko kości.
I nie wiem czy płakać, czy może zazdrościć?
Bo przecież brzoza choć stara, po śmieci się na coś
przydała.
Pozdrawiam serdecznie.
;)

anula-2 anula-2

Jovi urosły dwie następne, życie nie znosi pustki, a
były takie maleńkie.

Pozdrawiam.

JoViSkA JoViSkA

Przejmująca, przepełniona smutkiem refleksja o
przemijaniu...
Pozdrawiam Grzesiu :)

anula-2 anula-2

Dzień dobry Marku, powiedz czy się starzejesz, czy
robisz się sentymentalny? A wiersz, nie ma go już jak
starej brzozy, zostaliśmy tylko my - czytelnicy.

Pozdrawiam i zdrowia życzę.

Sotek Sotek

Sklaniasz czytelnika do refleksji nad przemijaniem.
Czytając owy wiersz przywołałem wspomnienia z miejsc,
które pozostają już tylko wspomnieniem. Zdałem sobie
sprawę, że wszystko i po wszystkich pozostanie
wspomnienie. Jest to tylko kwestia czasu.
Pozdrawiam deszczowy dzionek:)
Marek

anula-2 anula-2

Kaziu nie ma skutku bez przyczyny, zagrażała upadkiem
na budynek, mądry Polak przed szkodą... czasami, ale
czy mądry, natura rządzi się swoimi prawami, może
budynek trzeba było usunąć ha ha.

Kazimierz Surzyn Kazimierz Surzyn

A niech by dalej rosła i pięknie by było i
romantycznie, a tak człowiek spaskudził urokliwe
miejsce, pozdrawiam serdecznie.

anula-2 anula-2

Kuba popatrz nie żyjemy pełną piersią tylko jak
piszesz idziemy we wspomnienia, co się z nami dzieje.
Czyżby w przyszłości nie było nadziei.

Trzymaj się mocno, zdrowia Ci życzę.

kuba-winetu kuba-winetu

Piękny wiersz i to wspomnienie .
Coraz częściej patrzy się wstecz , wszystko wspomina
lata młodości.

Pozdrawiam serdecznie.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »