Stare dusze
Pytasz, co w nas artystach od wieków
jest,
co nas odrywa od ziemi, rzeczywistości i
ogółu?
Tego sentymentu nie sposób inaczej
wytłumaczyć,
niż powiedzieć, że mamy stare dusze
i tutaj nie zawsze się uśmiechamy.
Rozumiemy się za to z minionymi dziełami,
i tęskno nam do westchnień epok.
Dlatego alternatywa, retro i vintage
mieszkają
na naszych półkach, szafach, obrazach.
Lubimy także przytrzeć nosa awangardą.
Wbić szpilkę w kapelusz, by trzymał się
fryzury,
pić ze zdobionej porcelany, co dobrze
wygląda w dłoni,
a abażur lampy z Saskiej Kępy przypomina o
samodzielności.
Tak, szperamy w historii, by ugościć
nasze stare dusze podczas ziemskich
odwiedzin.
Magdalena Gospodarek Instagram: espressivo.poems Facebook: Espressivo Poems
Komentarze (9)
bardzo ciekawie...
pozdrawiam serdecznie:)
Interesujący....
Stare dusze".
Zamyśliłam się nad wierszem.
Bardzo dobrym i pięknym.
zgadzam się.
Ładny refleksyjny wiersz ...
Piękna refleksja. Stare ciągnie do starego. A stare to
również piękne, często zapomniane. Pozdrawiam
serdecznie.
Tak...
czyli starą duszę okrywam do snu .....zamyślony
.Zostawiam +
Dobranoc
Chyba coś w tym jest...
Bardzo ładnie napisane, pozdrawiam :)
Uświadomiłam sobie właśnie, że mam starą duszę.. I
sama nie wiem dobrze to czy źle..