Stare polskie urządzenie

pamięci skrzydlatej husarii

Towarzyszu husarski
mój przyjacielu
pogromco tatarski
jakich niewielu
czuwasz zadumany
nad daleką rubieżą
czy mkną już Otomany?
czy hordy znów bieżą?
cny obrońco granic
kochanej ojczyzny
wśród stepowych stanic
leczysz rany, blizny
wiara Twym pancerzem
i ojczyzna droga
śmiertelnie koncerzem
razisz swego wroga.

Żółkiewscy, Chodkiewicze
Kircholmy i Wiednie
płoną wieczne znicze
chwały co nie blednie
skrzydła – Twa chorągiew
bohaterze zbrojny
oddam honor Tobie
Archaniele Wojny.

Stepowy rumaku
podolska błyskawico
co niesiesz wojaków
gdzieś ponad granicą
potężny jak szkwał
szybki jak strzała
gdy puścisz się w cwał
drży ziemia cała
tam w dzikich polach
na krwawej granicy
żołnierska Twa dola
wśród stracenicy
ze skrzydłem husarskim
co daje Ci krzepę
pegazie dziarski
pędzisz tym stepem.

Żółkiewscy, Chodkiewicze
Kircholmy i Wiednie
płoną wieczne znicze
chwały co nie blednie
skrzydła – Twa chorągiew
bohaterze zbrojny
oddam honor Tobie
Archaniele Wojny.

tytuł to popularne kiedyś określenie opisanej w wierszu formacji jaką była husaria:)

autor

!lyricson

Napisany: 2006-02-01 Dodano: 2006-08-07 10:27:09

Ten wiersz przeczytano 751 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie