Stare zdjęcie
wiersz gwarowy
Stare zdjęcie
Patrzem na stare zdjęcie skoły.
Okna otwarte zaprosajom.
Przed skołom kwitnom złote słonka
pscoły je syćkie oblegajom…
Jako wtej, pochły syćkie kwiotki
i jako dzwoniył dzwonek skolny
i jako było urocyście, kie w bramie
witoł stary woźny, ciepły jak wiater
holny…
Nie roz zek miała dziure w głowie
co mi wybiyli śniegowom skałom,
a kielok wstydu sie najadła
i kielo strachu jesce ostało.
Patrzem na skołe ftorej juz ni ma
telo pokoleń tam mądrzało,
świercka sie w oku zakręciyła,
choć nie wse f niej dobrze bywało.
Widziałak i słysałak chojco
i w głowie sie mi nie mieściyło
kie wyśmiewali Pana Boga
coby, im w zyciu lepiej było.
Cyrwonom mądrość nom wpojali
elegie na cześć i hymny wielbiące,
kozdy, to zło cuł na swojej skórze,
było jak słonko piekące…
Skoło kie cie zbacujem,
to takom załość i tęsknice cujem
skorusa
Komentarze (34)
Pieknie pozdrawiam
Ech ta szkoła z mosiężnym dzwonkiem, teraz już takich
nie ma:))))
Ładnie oddane niełatwe wspomnienia. Ja też myślę o
swojej z sentymentem, chociaż też załapałam się na
czasy, gdy "Cyrwonom mądrość nom wpojali".
Pozdrawiam
Zychwycil mnie wiersz :)
Pozdrawiam:)
Pięknie Skoruso. Tak było. Ja pamiętam te czasy.
Ładnie to opisałaś.
zupełnie inne wspomnienia szkolne niż moje, ale nie
mniej ciekawe
zachwyca Twój ciepły, gwarowy wiersz* pozdrawiam
ładne
+ :)
Czemu nasze serce nie słucha , lubię w chwilach
smutnych zaglądać do starych fotografii.
Piękne wspomnienie wyrażone pięknym wierszem.
Pozdrawiam serdecznie.
Świetna gwarowa prawda napisana sercem:))
Skoruso jak zawsze zachwycasz mnie swoja trudną ale
piekną gwarą
Piekne wspomnienia :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny, ciepły,nostalgiczny wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)
oj bywa tęskno za minionym...