Starość
W pomarszczonej ręce trzyma stare
zdjęcie.
Wspominanie...
Teraz to jej jedynie zajęcie.
Marzenia? Już na nie za późno.
Śmierć? Czeka na nią na próżno.
Absurd!
Przez wiek swoich marzeń nie może
planować.
Nie wie kiedy przyjdzie śmierć
więc nie ma jak się przygotować
pozostaje czekanie....
Starość to więcej wspomnień niż marzeń.
Odpoczynek od młodzieńczych zdarzeń.
To jednak dalszy ciąg życia naszego
bądźmy więc rozsądni i nie zmarnujmy
tego.
Komentarze (4)
Bardzo ciekawy wiersz już w samym temacie...młodość i
przemijanie to jest to na co czekamy lub jeszcze nie w
naszej świadomości,ale już w drodze...starość ujęta
tak jak z Twojego opisu, to faktycznie już tylko
wspomnienia i oby szczęśliwe, choć wiemy że tak też
nie może być zawsze i pozostaje czekanie...powodzenia
Pożyjemy zobaczymy, ile w tym jest prawdy :)))
oj taka starość jest makabryczna, a przecież i ona
zależy od nas :)
witaj, ładny wiersz, na starość żyjemy wspomnieniami.
co ciekawe z dawnych,
młodzieńczych lat więcej pamiętamy niż to co było nie
tak dawno temu. pozdrawiam.