Starość
Starość czym że jest
często smutek samotność
gorzki żal
Staruszkowie wciąż są
na poboczu życia
codziennie się oddalają
zamykają w swoim czasie
Spokój mogą znaleźć
tam gdzie mieszka starość
czas tam się zatrzymał
Brama porośnięta różami
w których schowane są
wspomnienia minionych lat
Ci którzy tu zawitają
kończąc swoje ziemskie życie
znowu czują się młodzi
Ten wiersz w wersji pierwotnej napisałam w wieku szesnastu lat, i już wtedy byłam pesymistką.
autor
Malina48
Dodano: 2014-04-24 19:20:03
Ten wiersz przeczytano 567 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
to co za młodu ładne
to i starością nie grzeszy
bo przy młodzieży
każdy młody się staje
jak dziecko się rozumie
tak i późna starość
może przypominać noworodka w:)
Odn.komentarza pod wierszem - może to nie pesymizm,
tylko wrażliwość i zauważanie w młodym wieku również
ludzi starszych - pozdrawiam
Często młodzi zapominają o starszych i zostają
samotni. Miło pozdrawiam
Nie każdy Staruszek się poddaje, pozdrawiam
Pozdrawiam
smutne to ...nie zawsze tak jest ...ale żal za
przemijaniem często u nich gości ...tak już jest i to
nieuniknione :-)
wesołe jest życie staruszka...
pozdrawiam :)