Starość Barbie
Stara Barbie
kryje w dłoniach
siwa głowę.
Czas pobruździł
w fałdy ciało
plastikowe.
Oprócz lustra
nikt dziś jej
nie widzi wcale -
świat należy
wszak do innych,
młodych lalek.
Myśli Barbie:
"Jak współczuję
tym dziewczynom...".
Po policzkach
sztucznych łzy
prawdziwe płyną.
Kalina Beluch
autor
kalina
Dodano: 2009-11-09 07:44:58
Ten wiersz przeczytano 534 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Dobre, wiersz skrywa drugie dno. Jest w nim wiele
mądrości o prawdy o życiu.
Łzy kiedyś pocałunkiem ktoś osuszy...
Tym prawdziwym, nie plastikowym...
Potrafi też ciepłem serca wzruszyć...
Pośród bukietów róż karminowych
upływu czasu i zmarszczek nie da się zatrzymać
Pozdrawiam
starość jest szara nie da się ukryć zmarszczek ... :)
stara barbie już wie co czeka dziewczyny, które ślepo
ufają modzie i jej wymogom..bardzo mi się podoba twój
wiersz
starość nie radość+
Zabawne... Ale przecież zabawki też się starzeją.
Daję+