Starość dla ludzi jest życia...

Dziś taki wiosenny dzień w jesieni, dotyka nastrojem

Młody na widok starości prychnął
„znowu zmęczenie”
nie masz zdrowia i siły, więc po co ci życie

Tak zmęczenie i ból, ale moja dusza
dalej jest na wolności, odpowiada cicho starość
Pomarszczona twarz - budzi wstręt i niechęć
przed chwilą była piękna rzecze starość
Wszystkie zmarszczki są czyste jak łza
każda z nich mogła by młodości powiedzieć
o radości, smutkach i niepokojach

Gdy nie poznało się życia i się go nie rozumie
pragnie się uczestnictwa bez balastu starości
Ważne jest ciało, a dusza starości jest czysta
by nie deptać jej gorliwie przez młode ciało

Z młodym starość spotka się na górze
przy złamanym krzyżu
Starość dla ludzi jest życia nagrodą
za czyjąś zgodą

Autor: slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2014-10-03 Dodano: 2014-10-03 06:44:44

Ten wiersz przeczytano 1047 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka O brzydocie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie