starter

Przewrotny, i zadziorny tekst. Ironiczne wyzwanie w
stosunku do tego co nazywamy normami społecznymi. Mamy
tu ludzką naturę, wiążące ją prawa i prawa nocy.
Pozdrawiam. (+)

Czarne tło nocy nie zaciera konturów szarości, a dzień
ich nie wybiela... dla niektórych chleb powszedni.
Bardzo dobry wiersz.

Aha, co do bieli - odnosiłem się do "białego wiersza".
No, takiego bez rymów :)

Witaj, Sylwio!
Ja też nie lubię, ale tu słowo jest aspołecznym
środkiem wyrazu, nie przekleństwem i nie bez powodu
tak często występuje obok złodzieja:

Około 993 000 wyników (0,19 s)

http://tinyurl.com/nrzg4mz

Biel to symbol czystosci cnoty i niewinności...nie
podobają mi się niektóre zbyt dosadne określenia w tym
wierszu,nie lubię jak ktoś przeklina..to takie
destrukcyjne.

grusz-ela - Dziękuję. Miło, że zajrzałaś i strasznie
cieszę się, że z upodobaniem :) W takim razie może
jutro coś równie białego? Biel to idealny kolor na tę
pogodę...

Świetny tekst, doskonały klimat, obrazowanie....
Brawo!

Witam i pozdrawiam :)

Roxi01 - Para nie wygląda na zakłamaną? Przecież z
zasady - w ocenie społeczeństwa - żyje z nim w
niezgodzie. Powiedzmy, że para jest w porządku do
siebie (choć też nie do końca, zważywszy na jej
profesję), ale nie w porządku w stosunku do kryteriów
społecznych.
Ci, którzy wstają po nich, są w porządku do kryteriów
społecznych (choć chodzenie nocą na dziewczynki też
nie do końca jest akceptowane), ale nie są porządku do
siebie.
Jednym słowem mamy remis ;)

Ciekawa poranna refleksja.

Wzbudza do refleksji. Pozdrawiam

Jakoś, ta para choć żyjąca nieuczciwie nie wygląda na
zakłamaną , a ci którzy dopiero wstają, żyją jakby na
pozór, czekając na ocknięcie, w każdym bądź razie
wiersz skłania do refleksji:)

Witam wieczornie Nowoprzybyłych i tych, Których już
witałem :) Dziękuję za wszystkie dobre słowa,
wątpliwości, podzielenie się wrażeniami.

aranek - A Tobie za piękny wiersz. "Starter" pokazuje
nieco inaczej wartościowanie, porusza inne kwestie.
Natomiast trudno nie przyznać Ci racji, i to tak
pięknie podanej rymami, że warto szukać w
rzeczywistości cieplejszych od niej samej miejsc. Jak
inaczej żyć?
W końcu wazon to tylko forma rzeczywistości, ale to co
w nim jest nie tylko ponad nią, a nawet ponad upływ
czasu.
A skoro kładziesz się już spać, zapraszam do
podsumowania powyższego wywodu (więc tego, że się z
Tobą zgadzam w pewnych kwestiach) także wierszem, a
pod nim do przedsennej, wspaniałej muzyki Adama
Hursta:



* Gliniany wazon *

To jest ten czas. Pewności złej pora,
kiedy już wiem, że cię nie ocalę.
Przeminiesz ze mną jedynie moja,
jak pierwsza róża, którą ci dałem
była tą Jedną. Gliniany wazon
w którym umarła, stłuczony przepadł,
bo mijać jedno to czasu prawo,
aby to samo gdzie indziej wskrzeszać;
W nowym pokoju, w innym wazonie,
tak jak przed laty dla ciebie moja,
róża zerwana zmierzchem zapłonie,
więdnąc, uświęci kochanków łoża.

Jak naszą różę w niej pamiętamy,
tak ona wspomni nas, patrząc - na nich.


* * *
http://tinyurl.com/akdb3b7

Yellow Submarine :) Ja dokładnie rozumiem Twój
filozoficzny przekaz i wiersz podoba mi się bardzo,
jednak uważam,że warto szukać w rzeczywistości może
nie przekłamań - może cieplejszych miejsc:) Wiersz pod
wierszem bardzo mi się podoba- nie potrafię tak
pięknie, ale pokusiłam się o odpowiedź:) Dobrej nocy i
miłego poranka:)
A jeżeli nawet, coś właśnie odpłynęło,
razem z wodą z konewki tapla się w kałuży-
cóż, zapomniane kwiaty w wazonie, też zwiędną.
Nie muszą ranić oczu ani chwili dłużej.

Przebudzenia poranka bywają bolesne,
co wczoraj zakwitało zachwytem wieczora,
o świcie już się miesza w okrzyczanej względnej
aurze prawd bezwzględnych- a prawda jest przekorna.

to jest świetne, skłania do przemyśleń

Zmusza do refleksji... Pozdrawiam :))