Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

staruszka

mówili na nią Stara
siadywała przed chatą
pamiętającą zapomniane
wygrzewała na słońcu
(jak mawiała) swoje zmarszczki
koło jej nóg siadywał szary kot

już nie siedzi...
przygarnął go sąsiad

autor:Teresa Mazur

Dodano: 2019-05-23 23:11:00
Ten wiersz przeczytano 4360 razy
Oddanych głosów: 19
Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Śmierć Okazje Dzień Babci
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (21)

JoViSkA JoViSkA

Samo życie...ęh...
Pozdrawiam ciepło :)

Zenek 66 Zenek 66

Taki to finał życia - smutna refleksja Pozdrawiam B.
Teresko

loka loka

Samo życie.Smutny koniec.Pozdrawiam serdecznie.

Babcia Tereska Babcia Tereska

Jagódko,
chatą pamiętającą (to co) zapomniane
coś nie tak?
Dziękuję za wniknięcie w...
i pozdrawiam

Bella Jagódka Bella Jagódka

smutne, ale prawdziwe

trochę mnie zatrzymuje odmiana tych wyrazów

"pamiętającą zapomniane"


"mówili na nią Stara
siadywała przed chatą
pamiętającą zapomniane
wygrzewała na słońcu
(jak mawiała) swoje zmarszczki
koło jej nóg siadywał szary kot"

ale to tylko takie moje ...



Halina53 Halina53

...a życie dalej się toczy, już bez staruszki...
pozdrawiam ciepło

Babcia Tereska Babcia Tereska

Mario, Kaziu, miło,
a u mnie dzisiaj już słońce.
Miłego dnia

Kropla47 Kropla47

Samo życie, dobrze że chociaż kota miała. Smutny
wiersz, ale za oknem też smutno...mało ze leje to
jeszcze topi;)

mariat mariat

taki los,
każdego czeka - jednak w oczach jest znak zapytania.

Babcia Tereska Babcia Tereska

Witam wszystkich, dziękuję za komentarze i do
poczytania wieczorem.
Miłego dnia

MariuszG MariuszG

Sugestywnie o śmierci.
"Umrzeć - tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci. "
Pozdrawiam

M.N. M.N.

Myślę, że teraz to nawet o kota się już nie martwi,
patrząc na ten świat z wyżyn nieba... Pozdrawiam

Maria Polak (Maryla) Maria Polak (Maryla)

Smutkiem powiało. Smutne jest to, że nie miała nikogo
oprócz kota na stare lata.
Pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »