Stary Mędrzec i uczeń

Trochę długi, ale jeśli mnie udało się go napisać do końca, to może Wam uda się przeczytać... :)

I

Żalił się uczeń Staremu Mędrcowi:
Miłością jest Bóg?! Jużem zwątpił.
Tak ciężkie jest moje życie
i tyle w nim cierpienia...

Na to mu Stary Mędrzec odpowie:
Słońce nikomu promieni nie skąpi.
I tobie Miłość Bóg daje obficie,
tylko... musisz wyjść z cienia.


II

Skarżył się uczeń Staremu Mędrcowi:
Widziałeś Boga? Mnie się nie udaje.
Czy mam tak czekać bez końca?
Czy nie dość pilny byłem?

Na to mu Stary Mędrzec odpowie:
Wszak Słońce świecić nie przestaje.
Odwróć się twarzą do Słońca -
nie dojrzysz Go, stojąc tyłem...


III

Rzekł uczeń Staremu Mędrcowi:
Słów tysiąc wyrzekłem, nikt nie czekał końca.
Ty rzekniesz słowo Starcze
i każdy się w słuch zamienia…?

Na to mu Stary Mędrzec odpowie:
Tysiąc świec nigdy nie zaćmi Słońca.
Kto mówi dużo, nie zawsze
ma dużo do powiedzenia.

IV

Powiedział uczeń Staremu Mędrcowi:
Setki ksiąg przestudiowałem,
nauczyłem się z nich tak wiele –
Czemu z moich wysiłków się śmiejesz?

Na to mu Stary Mędrzec odpowie:
Tysiące tysięcy ksiąg to za mało.
W ten sposób zdobywasz papierowe cele.
Narysuj Słońce… Czy cię ogrzeje?…


V

Jęczał uczeń Staremu Mędrcowi:
Robiłem wszystko, co mi kazałeś
I nawet więcej. Inaczej nie da się.
Czy pozostanę w niespełnienia głodzie?

Na to mu Stary Mędrzec odpowie:
A po co więcej? Siły marnowałeś.
Wszystko się zjawia w odpowiednim czasie –
Któż Zachód ogląda o Wschodzie?…


VI

Śmiał się w nos uczeń Staremu Mędrcowi:
Ha! Mądrość domeną nie tylko Twoją –
zawiłe rozprawy pisze dziś wielu…
Znowu szykujesz mi ripostę?

Na to mu Stary Mędrzec odpowie:
Labirynt wiedzy – Mądrości ostoją?
Nie. Słońce promieniem trafia do celu
po linii prostej…

autor

annael

Dodano: 2007-01-31 00:58:19

Ten wiersz przeczytano 1162 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie