stary rower
już nie pływam tak daleko
a brzegiem Bałtyku
stopy schładzam
już nie dają mi medali
które bez sensu
wciąż przekładam
i choć ciężko jest
uśmiecham się
do tego
który Tomkiem był
A dziś...
Tomaszem przedstawia
autor
aTOMash
Dodano: 2019-12-04 18:41:37
Ten wiersz przeczytano 1678 razy
Oddanych głosów: 92
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
M.N.
Jak my wszyscy:)
Fatamorgana7
Dokładnie tak Małgorzato:)
Tak, życie zmienia człowieka....nie zawsze na korzyść.
Super. czas mija nieodwracalnie.
To tak jak z Antkiem w moim wierszu.
Dobrej nocy
Lata lecą, a my zmieniamy się. Pozdrawiam Tomku :)
Tomaszu...dobrze Ci z tym awatarem,
kapelusz, cygaro - nie wyglądasz wcale staro:)
Uśmiech odmładza - Tomku :)
...do układania wierszy:))
...a moje jakie było przedtem tak i
teraz...najka...Tomaszu...czy to ma oznaczać powagę
czy dostojność? ...owocnych przemyśleń...
Sotek
Dobrze mowisz:)
milasek
Klaniam sie:)
Okres dorastania, dorosłość - sensem naszego życia.
Urok ich zmienny i niepowtarzalny.
Z podobaniem.
:)
Pozdrawiam ukłony.
Też tak mam, bo nie jestem już ten sam... Pozdrawiam
TOMASZU :)
No i w punkt.
Kiedyś Gosia, teraz Małgorzata ;)
Nic nie trwa wiecznie. Najważniejsze aby inni o nas
pamiętali.
Pozdrawiam.
Marek
Maryla
...biegnace zycie, pozdrawiam