stary wiersz
Zabierzcie mnie z Ziemi
Niebiańscy Rodzice
plan Nasz wypełniłem
iskrą swoją serce świata
w noc ciemną zbudziłem
Zabierzcie mnie proszę
Rodzice Niebiańscy
tam skąd snem przybyłem
chcę powrócić szlakiem gwiazd
za które krwawiłem.
*
autor
Jasza13
Dodano: 2017-08-20 12:35:51
Ten wiersz przeczytano 981 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Dziękuję wszystkim za komentarze i serdecznie
pozdrawiam komentujących.
Podoba mi się ale jakbym odczuwała przesycenie
patetyczne. Pozdrawiam cieplutko :)
Astral gwiazda i wyobraźnia
Misja powinna być wypełniona aż do końca lub
przekazana następcom. Pozdrawiam
Ślicznie napisane, ale o tej porze rokz z okazji
Bożego Narodzenia.
Ach, gdyby tak mozna bylo, "zbudzic serce swiata",
moze nie byloby tyle nieszczesc.
Pozdrawiam Jasza.:)
Dziwny wiersz, tak jakby altruizm na pokaz.
Kto wymyślił astral?
Zgadzam się z Halinką
Pozdrawiam
To co pisane, trżeba wyoełńić, zostaeić wkład swój na
ziemi, a potem wołać o ponoć Niebiańskich Rodziców...
wszystko ma swój zamysł i cel...my też...
pozdrawiam ciepło
bo najważniejsze to być spełnionym swojej Misji na
ziemi.
Pozdrawiam serdecznie :)