Statek

Sen z dnia 17.11.2015 r.

Statkiem płynę,
Wielkim nowoczesnym wielkości miasteczka,
A na nim gromadka wybranych ludzi,
Którzy ciała emocji trzymają na dystans
By reszty ciał swoich nie trudzić.

Na statku bogato, wszystko w pięknym drewnie,
Statek własnością bogatego pana
Na stole chronograf z emblematem słońca
Otrzymany w prezencie w geście pożegnania.

Zerkam przez okienko, my na oceanie
Wszystko lodowate zmarznięte na kości,
A statek wciąż płynie, nie wiem czemu tyłem
Nabiera wciąć większej prędkości

By płynąc pod górę ściętą jego częścią
stanąć bo dalej już płynąć nie może.
Nikt tego nie widzi, uwagi nie zwraca
Tylko mi w tym temacie myśl chodzi po głowie.

Nagle znowu statek, teraz pełno ludzi
Tym razem nowi, twarze całkiem inne,
W grupy połączeni, w gromadkach się bawią
A ja chodzę sama, mam uczucia dziwne.

Pytam więc siebie, dlaczego ja sama
dlaczego nie z nimi, czemu nie w ich gronie?
A nagle głos cichy podpowiedź podsyła –
ty nigdy nie byłaś i nie jesteś sama,
tyś jest po aniołów stronie.

autor

muluc607

Napisany: 2015-11-17 Dodano: 2015-11-30 09:27:05

Ten wiersz przeczytano 930 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie