stawianie do pionu
powiadasz - tylko twoje
mówię - dzięki bo dzięki tobie
rzekomo
właśnie zabiłeś ćwieka i człowieka
kobietę matkę żonę
a potem jakby nigdy nic - wróciłeś
do gry - kolejny odcinek tragikomedii
'jak popełnić zbrodnię doskonałą'
ty w roli głównej - na drugim planie
inkubator
Komentarze (33)
Ostro. Widocznie stan przewlekły u peelki.
Pozdrawiam :)
Czasem trzeba tupnąć nogą, walnąć pięścią w stół, a
nawet wymierzyć policzek.
Miłego:)
Intrygujesz.Pozdrawiam!
No to nas postawiło :)
Tak bywa,że oprawca gra pierwsze skrzypce.Nie musi to
być przemoc fizyczne,lecz toksyczna miłość,upokorzenia
i wrogość kiedyś ukochanej osoby.Doskonale oddałaś
atmosferę związku dwojga ludzi.Wiersz pełen emocji i
dramaturgii.Pozdrawiam serdecznie.:)
Dziekuje za czytanie i komentarze. Moc serdecznosci.
Dramatyczny, bardzp emocjonalny...
Pozdrawiam :)
brak słów i ciarki po plecach lecą Pozdrawiam
serdecznie:)))
Wrogi na maksa i biały w formie, choć czarny w
treści;)
Często jest tak, że nosimy w sobie żal, który czasem
przechodzi w złość, wrogość. Nie mogę się oprzeć
wrażeniu,że jest tu pewna hermetyczność tych
wszystkich emocji - "mówienie w sobie". Dobry wiersz,
pozdrawiam.
koszmar niejedne kobiety w układzie małżeńskim
Brakuje słów
Pozdrawiam Danusiu
Dobry wiersz na bolesny temat... Serdeczności
Danusiu:)
emocjonalny...dramaty życiowe.
pozdrawiam:-)
oryginalny wiersz pozdrawiam