Stokrotka
Wiele moich wierszy jest pełnych kwiatów, które po prostu bardzo lubię, a szczególnie będące uosobieniem skromności stokrotki.
Gdybym był kwiatkiem, maleńką stokrotką
wyrósłbym na jej życia ścieżce
i czekał cierpliwie, choćby nawet
latami,
aż mnie dojrzy najmilsza i zerwie.
Stałbym sobie na stole w kolorowym
dzbanuszku
napełniając zapachem pracowite jej dni,
a wieczorem cichutko przysiadał przy
łóżku
i zmęczonej baśniowe przywoływał sny.
Czy to rzeczywiście wiersz rymowany? Mam z tym kłopot. Można powiedzieć, że to forma nieregularna. Ale czy na pewno? Sugestie w tej kwestii będą mile widziane.
Komentarze (7)
Stokrotki są to kwiatuszki takie niepozorne mhmmmmm
jak ten Twój wierszyk...Pozdrawiam bardzo serdecznie:)
Przemyślałem. I nie widzę powodu by cokolwiek
zmieniać. Przecież to jest wiersz, a nie feletion z
życia. Pozdrawiam.
Za stokrotki-plus na zachętę:)..M.
Też bym chciała mieć taką stokrotkę, życzę , by
dostrzegła, to na pewno zerwie, pięknie poprowadzona
myśl, do mnie kobiety trafiasz, pozdrawiam.
ech, ani w zyciu, ani w poezji nie wszystko musi być
tak oczywiste i rzeczywiste, wiersz urokliwy :)
Czegoś tu w Twoim wierszu brakuje. Nie jest co spójna
całość -wiersz. Źle zaczynasz. „Gdybym był
malutką stokrotką” Domyślam się, że myślisz, że
ludzie posługujący się językiem polskim nie wiedzą, że
stokrotka to kwiatek i pisz i o tym. Dajek piszesz,
że wyrósłbyś na jej ścieżce. A czy stokrotki rosną na
śnieżkach? Może lepiej by było, ze zakwitłbym w jej
ogródku. Kwiatek ma krótki życie, kilka tygodni, może
miesiąc, to jak może czekać latali. Za rok jest już
nowa stokrotka. Opraw bardzo proszę, przemyśl to
wszystko . Pozdrawiam! Leo+!
Tekst określiłeś jako rymowany, ale: czy
stokrotką-latami, ścieżce-zerwie się rymuje?