Stokrotka

Nie wiem czemu, ale jak czytałam ten wiersz mialam łzy
w oczach.

Zasuszyć można i na sercu złożyć,piękna zawsze
roślinka zostanie i niewinnością zawsze będzie
pocieszać.

Wiersz poprowadzony wybornie ,zachwyca !

wiersz całkiem przyzwoity... zastanawia mnie dlaczego
napisałeś mi w komentarzu o zielonym rubinku-
widziałam ten nick, ale ja nim nie jestem:) Nie używam
nicka czytelniczego, bo lubię podpisywać się pod
własnymi słowami :)

wiersz śliczny- lekki ,jeśli to oświadczyny to wierzę
że zostana przyjete i zakwitnie---orginalne

Jestem tego pewna ze zakwitnie

Czasem to, czego chcemy, nie jest dobre dla innych.

Każdy ma jakiś wybór. Ładnie, tylko jedna uwaga:
"Czy rzeczywistym szczątek rośliny"- napisałabym
szczczątkiem:)

piękny wiersz, bardzo melodyjnie zbudowany, z sercem
trzeba ostrożnie aby zakwitło

Moje ulubione... Składasz serce w ofierze I ja w taką
miłość wierzę.

Ja osobiście wolę różane dłonie, Podoba mi się twój
wiersz, najbardziej przekonująca jest ostatnia
zwrotka, gratuluję pomysłu.

"To, co dziś mogę dla ciebie zrobić
To złożyć serce w bławatnych dłoniach" - pięknre i
niebanalne . Całość jest delikatna ,jak tytuł :) Lubię
stokrotki.

Dobry wiersz, najbardziej podoba mi się zakończenie:)

Stokrotka to symbol a serce to pewnosc i zdecydowanie
wybralabym serce... ladny wiersz.

pięknie o losie złożonych w dłoniach ale stokrotka
wzmacnia realnie miejsca magicznie
przynależne i wierność zabezpiecza a wiersz jest
deklaracją więc harmonia w uczuciu i tak trzymać!
Dobra liryka Dobry wiersz