stokrotka
wczoraj smutny szary trawnik
nie wie co go dzisiaj spotka
słońce mocniej zaświeciło
obudziła się stokrotka
i nieśmiało pnie się w górę
choć jest blisko ziemi matki
na cieniutkiej swej łodyżce
w słońcu grzeje małe płatki
strojna w białą sukieneczkę
z różowymi falbankami
uśmiechała się do słońca
rozmawiała z motylami
a motyle ogłosiły
z tylko sobie znanym wdziękiem
w całym parku już wiedziano
to co małe też jest piękne
autor
karmarg
Dodano: 2014-04-05 08:42:40
Ten wiersz przeczytano 5338 razy
Oddanych głosów: 68
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (79)
Stokrotka urocza i skromna...
Miłego dzionka Marianno:)
piękny wiersz ...tak mogłabym opisać miłość do
córeczki..... :)
...to co małe też jest piękne.Zamyśliłem się.Uśmiech,
mały gest ciepła, dobre słowo, pomocna dłoń,
współczucie, poczucie bezpieczeństwa.Śliczny
"motyl".Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
i stałam się na tę chwilę-znowu dzieckiem,dosłownie
poczułam się malutka,potrzebująca opieki-tak cudownie
grasz na uczuciach czytających twoje wiersze-ten jest
tak piękny,delikatny,ciepły...pozdrawiam serdecznie
a różowe jakie śliczne:)
To prawda...małe jest piękne:)
słodki wierszyk.Póżno go oceniam ale dopiero dzisiaj
się tutaj zapisałam :).Pozdrawiam
witam wszystkich serdecznie :-))))
dziękuję za poczytanie i miłe komentarze :-)
śliczny wiersz:)
Małe jest piękne
pozdrawiam serdecznie
To prawda stokrotka choć mała ma coś co oko przyciąga
:)
Dla mnie najpiękniejsze, właśnie to
najdrobniejsze:)))))
witam wszystkich serdecznie dziękuję za miłe wizyty u
mnie :-))))))
:) sympatycznie : )
Piękne są to kwiatki przypominaja mi wianki z nich
robiłam ile trzeba było się napracować .