Stół
Wszyscy zabiegani, z oczami w komórkach
Mieszkając razem, jesteśmy „sąsiadami”
Własne światy w ekranach tabletów
Nie ma już rozmów. Jak kiedyś
Jest niedziela. Zapach rosołu. Stół
Jedno miejsce dla wszystkich. Proszę
Mamy siebie. Wspólny chleb. Wspólny czas
Rozmowy. To nasz świat powrotu. Dom
Złączone dłonie. Uścisk pokoleń.
Jesteśmy.
Na zawsze razem. Choć rzeczywistość
oddala
Stół jest ważny. To zwykła rozmowa
A jednak rozmowa święta
… warto o tym pamiętać
Komentarze (6)
Tak,tak! Mądry przekaz, pozdrawiam-:)
znajomy mi tytuł...
Hej
Sympatyczny wiersz, pozdrawiam :)
oo tak.
tak stół jest ważny
jak na nim potrawy
i Słowo po którym
człowiek nie zwróci
ni dołem ni górą w:):)
Przy wspólnym stole z ręką w rosole,
przez chwilkę razem na tym padole.
Pozdrawiam Marcinie. Odchodzi się od wspólnego
jadania, a to taki stempel rodzinny.