Storcyki i

opowiadanie z tomiku opowiadań

STORCYKI I INNE KWIOTKI...


Była wtej jesień, ciepło, gorąco jako dziś. Słonko dokucało nom jako ino mogło. Przysło duzo dzieci ku mnie, siedzieli my wtej na Weskówkak miałak moze pięć roków a moze mniej, przyjechali tyz z Zokopanego pozazierać. Sowałak sie wtej za strykowom sópke kany było duzo zyrdek przy ścianie. Styrmałak sie po nik i stało sie jedna ztulała sie na nogi. Malućko noga nie wytrzymała tego cięzoru i pękła w kostce. Bolało straśnie do dziś bocem... Ni mogłak wydobyć nogi z pod zyrdki. Bocem tyz dalekom dróge na nogak tatowyk do śpytola na Ciągłówce w Zokopanem kany noge wsadziyli w gips. Z powrotem jechalimy do Joscurówki autobusem, reśte zaś na tatowyk ręcak. Kie my byli już na Chrubym baby kopały grule a pomiędzy nimi kwitły nogietki, takie chrube, wielkie i cyrwone jakby ukradły tom cyrwoność słonecku co świyciyło piyknie i pochły jesieniom. Pół roku z głowy... Siedziałak w dóma i cytała elementorz ftory kupiyła mi mama i przytulałak ku sobie misia wtorego kupiył tata... Syćko byłoby dobrze kieby tak straśnie nie bolało i nie świyrbiało. Słomki, druty i syćko inne co wlazło między gips a noge pomogało ino kwile, nareście tata nie wytrzymoł i na wiesne som sie ozprawiył z gipsem .Połozył noge na kłotecku wzion siekiere i pomalućku po kawołecku ucinoł młotkiem gips na podłozonej pod spód siekierze...
Siedziałak cicho choć krew się loła , bo sprzęt był taki jaki był...
Nareście noga zrobiyła się lekućko, ale bolała. Smasie z Chrubego mieli na ogrodzie zywokost dali go mamie i naucyli jako nim lecyć noge. Cułak się niepewnie na tej nodze tok ino skokała na jednej. Ale nie roz kie przychodziył ku mnie sąsiad z dziecinnym wózkiem i woziył mnie po polak całkiem dobrze... Przy jego pomocy wchodziyłak do tego głębokiego, biołego, dziecinnego wózka nogi były długie i wystawały poza wózek. Wywoziył mnie tym wózkiem jaz ku pańskiemu lasu i puscoł dołu. Wózek pierse jechoł pomalućku i nogi nie podskakowały ale jak nabroł rozpędu to darłak sie w niebogłosy tak mnom podrucało... Pod borem na młace rosły już rózowe i biołe storcyki rosły tyz biołe kudłate kotki i malućkie serduska. O rok starsy ode mnie sąsiad zbiyroł te syćkie kwiotki i przynosiył mi do wózka i kłod takie zimne mokre na nogi, pochły te storcyki takom niebiańkom woniom i dobrociom tego mojego rówieśnika. Trudno mu było wywieżć mnie nazod du domu, bo wózek i ón stoli we wodzie i błocie ale udawało sie i wyjezdzali my koło potocka i żródełka kany rosły niezapominajki, było ik telo jakby kawołek nieba spod ku nom na ziem. Zol mi było tego kolegi bo straśnie go w dóma biyli, duchałak go po cole, głowie po plecak coby go choć troske mniej bolało... Roz dostoł tyz bęcki beze mnie, bo mi przyniół do gorzci zielonyk śliwek z ogrodu. Siedzielimy wtej na progu i płakali oba bo jego bolały bęcki a mojom mame wzieni do śpytola.Haj

autor

skorusa

Napisany: 2014-08-18 Dodano: 2014-08-18 15:13:17

Ten wiersz przeczytano 784 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie