strach
Boję się
nieuzasadniony strach
-paniczny!
Przed czym?
Przecież znam
-szczęście…
Nie widzę już
dróżki powrotnej!
Za sobą mam
Tylko kilka lat
-przeżytych samotnie
Przede mną
-nie wiem!
Strach!
Patrząc w oczy
-niebezpiecznie niebieskie
lecą łzy
Rzeka pytań
-pustynia odpowiedzi
niepewnych…
Życie jest piękne
-tylko tyle
wiem
Twoich ust lekki smak
-tak pięknie wilgotnych
największy dar
Więc, przed czym
się boję?
autor
skrywajaca twarz
Dodano: 2008-05-25 19:21:59
Ten wiersz przeczytano 456 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
doskonale znam to uczucie strachu, więc tym większe
wrażenie zrobił na mnie ten wiersz. nie jest
przegadany - i oddaje emocje w doskonałych
proporcjach. a "rzeka pytań, pustynia odpowiedzi" -
świetne. jestem pod wrażeniem.