Strach
Klimat wokół
jakoś ciężko chory
Spod pióra
wychodzą
czarne słowa
Życia strup
rozdrapuje
ropiejące rany
Stan bezsenny
szczerzy kły
W bagnie dnia
kąsa zło
Serce wyje
w zagubonej duszy
Pulsująca krew
nie daje oddychać
Czy to tylko strach?
A ja boję się
własnych myśli...
Przepraszam za tak długą nieobecność;)
autor
zmegi
Dodano: 2019-11-18 09:10:41
Ten wiersz przeczytano 2560 razy
Oddanych głosów: 62
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
Ciekawy wiersz.
Szczególnie o tej porze nachodzą take myśli.
Pozdrawiam
Madziu, WRÓCIŁAŚ... i to jest najważniejsze. Strach
może być mobilizujący (byle mu się nie poddawać).
Zawsze trzeba być dobrej myśli i zaufać Najwyższemu.
On wie, kto może sobie poradzić z bólem, strachem...
Cieplutko pozdrawiam
Urzekły mnie te kły...Eh to takie wilcze ;)
Pozdrawiam :)
Nietuzinkowy wiersz... Szczególnie jesienią czarne
myśli lubią dopadać...
Ciekawie odmalowany strach,
ja tam się nie boję własnych myśli, tylko ludzkiej
podłości, która
uwielbia prowokować, z dobrym skutkiem, zresztą...
Miło Cię znów wiedzieć:)
Bardzo surrealistyczny wiersz?
Madziu, czasami los na naszej drodze stawia wielką
przeszkodę i musimy z tym sami sobie poradzić, co do
strachu jest to takie naturalne w danej chwili, mogę
tylko przytulić...
Miło, że jesteś pisz wiersze one są najlepszą terapią,
coś na ten temat wiem...
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech mimo
wszystko ślę, Ola:)
Jeszcze aż tak się nie bałem, daję słowo. Przekonałaś
mnie, że bać się wypada strasznie kiedy tak się
wydaje. Wyobraźnię masz nieokiełzaną:)
Czarne myśli, których się boimy , a które nie wiadomo
skąd się biorą? A może ta paskudna jesienna aura nam
maluje takie wizje ? Smutna refleksja ale jakże
prawdziwa . Pozdrawiam z podobaniem :)
Miło znów czytać tu Twój wiersz Madziu. Każdy ma
jakiegoś swojego stracha. Myślę, że z czasem można go
oswoić...
Pozdrawiam :)
Myśli nie da się zablokować,jednak trzeba je czymś
innym zająć...wróciłaś i z takim smutnym
wierszem...pozdrawiam serdecznie.
Spotkała Cię śmierć, stanęłaś z nią twarzą w twarz.
Życzę, by czas uleczył Twoje myśli. :):)
Witaj Madziu:)
Mimo wszystko strach jest jednak człowiekowi
potrzebny.Jednak oczywiście nie taki:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Pozdrawiam cię serdecznie, kładąc kolor na czarne
słowa.
Dla mnie strach to sympatyczny stwór, którego nawet
wróble się nie boją...
Witaj,
taak STRACH co ma wielkie oczy...
Jednocześnie jeden z najstarszych, przykrych
objawów towarzyszących człowiekowi.
Jakakolwiek jest jego przyczyna - nie wolno nam
sie poddawać.
Miło, że jesteś i pamiętasz.
Serdecznie pozdrawiam /+/