Strach ponurym wizjonerem

I tak za każdym razem

Czuję, że spadam
Z prędkością światła
Czuję powiew na twarzy
...a przecież stoję...

Dzień jest ponuro czarny
Nocą wszystko zdaje się świecić
Woda spod kół
Daje mi ukojenie
Chociaż ktoś zaczął krzyczeć
Bo został ochlapany

Któryś już dzień bez kaca
Gardło wciąż płonie
Wasze zdrowie!
I jego zdrowie...
Trzeba wytrzeźwieć
Wstać moralnie i odchorować


Idę cicho i powoli
Prawie nie widzę schodów
Aż na samą górę i pod niebo
Łapiesz, wciągasz, nie mówisz
Te same, opętane oczy...

Nienawidzę nerkologów
Kocham Twoje imię i nazwisko
Chcę je widzieć wszędzie
Prócz na starym drzewie...

autor

KibuRKa

Dodano: 2012-12-27 14:19:34

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie