Strach przed...

Czuję strach pożerający wnętrze
ogromny lęk napawający obrzydzeniem do własnego ja!
Zapada ciemność w mojej duszy i w moim umyśle
W głowie tłucze się tysiąc myśli
a jedna straszniejsza od drugiej
Ciało odpoczywa w paraliżu
I tylko oczy...
Te przerażające oczy
pogrążone w bezmiarze paniki
w głebinie rozpaczy poruszającej spękanymi sztywnymi wargami
które pragną wołać o pomoc!
Ale pomocy nie ma...
Nie ma!
Zostaje tylko pożerający strach...
przed życiem

autor

Zwykła Ja

Napisany: 2004-01-21 Dodano: 2005-01-04 17:46:10

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie