Strach przed...

Isia dla Ilez

Nieświadoma miłości, którą sama zblokowałam,
okręciłam łańcuchami i spięłam stalową kłódką,
a na straży postawiłam strach.
Ogrodziłam murem i zasadziłam kolczaste krzewy,
Aby trudniej było mi do niej dotrzeć.

Przeszkody zbudowane mą niepewnością zburzyłeś Ty,
Który zamienił kolce w kwiaty na łące.
Którego dotyk dłoni rozsypał mur w gorący piasek na plaży,
A promienie słońca wskazały klucz.

Lecz boje się go użyć,
Aby uwolnić miłość z niewoli.
Czy Ty! Dodasz mi odwagi?
I poprowadzisz mą dłoń?

P.S. Już tak niewiele ją dzieli ode mnie

autor

Isia983

Napisany: 2008-07-02 Dodano: 2008-07-08 09:52:34

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie