strachy moje ukochane

Smutnym piórem troski o ciszę

tyk!
tyk!
tyk!

zegara biciem wciąż przerywaną
pochowam was przyjaciele wszystkie moje strachy

Wy co po kuchni między stołem
i ciemnym kątem za lodówką harcujecie

i te co samotnie już chlipią
bo nikt pod łóżko zajrzeć się nie odważy, by je napotkać

A ten zmarźluch co na parapecie przycupnąwszy,
w szybę zastuka puk! puk!
złośliwie tylko gdy zasypiam

Ukryję was między wierszami
lekko smutnym piórem do snu ułożę
i kolejną kartką na dobranoc przykryję

autor

Piotr Graczykowski

Dodano: 2006-01-11 01:39:36

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie